۱۳۸۸ فروردین ۱۵, شنبه

ایران در هفته ای که گذشت

در تفسیرخبر امشب به اتفاق آقای بهمن آقایی دیبا کارشناس امور بین المل و آقای مهران براتی پژوهشگر دانشگاه برلین نگاهی دقیقتر به رویدادهای هفته در ارتباط با ایران خواهیم داشت و در نیمه دوم برنامه آقای احمد باطبی سخنگوی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران به ما خواهد پیوست.
در برنامه امشب به اجلاس سران ناتو خواهیم پرداخت: افغانستان آزمونی برای ناتو، معماری ساختار جدید ناتو برای مقابله با چالشهای قرن بیست و یکم و لزوم همکاریهای کشورهای دو سوی اقیانوس آتلانتیک شمالی برای مقابله با بحرانها. سپس نگاهی گذرا خواهیم داشت به ادامه تحلیلها در مورد دستاوردهای نشست گروه بیست در مقابله با بحران مالی جهان. در ارتباط با ایران به آخرین اظهار نظرات در مورد همکارهای بلقوه ایران در افغانستان و عراق نگاهی خواهیم داشت همراه با آخرین تحولات در مورد نحوه برخورد با برنامه اتمی جمهوری اسلامی و سپس رویدادهای حقوق بشر هفته را مرور خواهیم کرد.
ناتو
باراک اوباما و انگلا مرکل افغانستان را امتحانی برای ناتو می دانند. انگلا مرکل استراتژی جدید آمریکا در قبال افغانستان را ستود و اعلام کرد امنیت گروهی از اصول اساسی برای ناتوست که شامل توسعه نظامی، غیر نظامی و آموزش نیروهای افغان و ظرفیت سازی مردم افغانستان می شود. باراک اوباما نیز بر اقدامات هماهنگ شده تاکید کرد. در همین حال لزوم بازسازی ناتو برای مقابله با چالشهای قرن بیست و یکم مطرح است. دیروز دبیر کل جدید ناتو معرفی شد. معرفی اندرز فوگ راسموسن نخست وزیر دانمارک توسط یاپ دهوپ اسخفر.

گروه بیست
کارشناسان نشست گروه بیست را یک موفقیت و طلیعه نظم نوین جهانی خواندند. در عین حال برخی نگرانی خود را از فشار منافع ملی بر بقای اراده جهانی ابراز داشتند. تگ اشپیل در آلمان برنامه گروه بیست را شاه کلید نجات جهان نامید. ال سول 24 در ایتالیا آنرا مخالف پیشبینی های قبلی بسیار موفق خواند. پیپلز دیلی چین نوشت این اجلاس صدا ها و منافع گوناگون را در هم تلفیق کرد. دیلی تلگراف لندن نوشت اوباما نقش مهمی در به نتیجه رسیدن نشست ایفا کرد. وِدوموستی روسیه پیشبینی کرد تضاد میان منافع ملی و منافع جهانی با بازگشت رهبران به کشورهای خود آشکار خواهد شد.
ایران -افغانستان
در تحولات مربوط به ایران چند خبر جلب توجه می کند. ابتدا دیدار فرستاده ویژه آمریکا در افغانستان و پاکستان، ریچارد هالبروک با محمد مهدی آخوندزاده معاون وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس افغانستان که در هلند برگزار شد. ایران هرگونه ملاقاتی را تکذیب کرده است اما در عین حال مطبوعات واکنشهای متفاوتی نشان دادند. پابلیکو در اسپانیا آنرا پایان سی سال روابط تنش آمیز و شعارهای نظامی خواند. دی تگ زیتونگ آلمان نوشت درست است که حضور نظامیان آمریکا در افغانستان تهدیدی برای ایران محسوب می شود اما بازگشت طالبان به قدرت تهدیدی جدی تر برای ایران است. العرب العالمیه نوشت ایران به نجات شیطان بزرگ از بن بست افغانستان می رود. لیبراسیون در فرانسه نوشت با وجودیکه ایران و آمریکا دشمن مشترکی در افغانستان دارند اما به هیچ وجه از استراتژی جدید آمریکا در افغانستان حمایت نمی کند.
برنامه اتمی
علاوه بر صحبتها در مورد همکاری ایران در برقراری ثبات افغانستان گزارشها حاکی از اظهارنظر هیلری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا در مورد ارتباط مستقیم با ایران در رابطه با عراق است. خانم کلینتون اشاره کرد که در چند سال گذشته ارتباطاتی در سطح سفرا بین آمریکا و ایران در عراق صورت می گرفته. اما در کنار تمام مسائل برنامه اتمی ایران همچنان عمده ترین چالش پیش رو به شمار می آید. به گزارش وال استریت جورنال در دیدار دو جانبه روسای جمهور آمریکا و روسیه ، مدودیف در توافقی اعلام کرد آماده همکاری برای تهیه پیمانی بین المللی برای منع تولید مواد اتمی برای تسلیحات اتمی است. این تقاضایی کلیدی برای واشنگتن برای مقابله به برنامه اتمی ایران است. در عین حال فایننشال تایمز نوشت مقامات آمریکایی در حال بررسی این موضوع هستند که آیا برنامه غنی سازی ایران را به عنوان گزینه ای در بازبینی سیاست واشنگتن در قبال ایران در نظر بگیرند یا خیر. پرزیدنت اوباما در سفر اروپائی خود بر دیپلماسی تاکید کرد که در ازای کنار گذاشتن برنامه تسلیحات اتمی فصت و آینده بهتری در اختیار جمهوری اسلامی قرار بگیرد.
چی فکر می کنین؟

۳ نظر:

ناشناس گفت...

بهمنیار
ضمن سپاس از تحلیل های دقیق آقای دکتر دیبا لطفا از ایشان بپرسید که آیا به نظر ایشان شتاب زدگی دولت آمریکا در موفق نشان دادن پیام نوروزی اوباما (که به گفته آنها منجر به ملاقات کوتاه دیپلمات های دو کشور شده است)نوعی از پوپولیسم دولت اوباما برای جلب افکار عمومی آمریکا نیست؟ آیا برای آقای اوباما، محبوب بودن نزد افکار عمومی آمریکا از اهمیت به خصوصی برخوردار است؟ آیا این نوعی از پوپولیسم نیست؟

کوروش از تهران گفت...

آقای اوباما لطفا ساده اندیش نباش و با رژیم جنایتکار و تروریستی جمهوری اسلامی قاطعانه برخورد کن . رژیم جمهوری اسلامی بیش از ٢٠ سال است که در پی بدست آوردن بمب اتمی است و این رژیم جنایتکارتر از آنی است که با نصیحت از جنایت در عراق و افغانستان و لبنان و فلسطین و......و سایر کشورهای منطقه دست بردارد . اقدامات و دروغگویی های ٢٠ سال اخیر مقامات رژیم تهران نشان داده که رژیم تروریستی جمهوری اسلامی تا به بمب اتمی دست نیابد ، کوتاه نمی آید .بنابر این آقای اوباما لطفا ساده اندیش نباش و با رژیم جنایتکار و تروریستی جمهوری اسلامی قاطعانه برخورد کن

ناشناس گفت...

با سلام وفاي عزيز
***
شايد با اطمينان بتوان گفت يكي از ملموس ترين طرحهايي كه سالهاي بسياري نماد ساخته نشدن و تكميل نشدن است ، راه اندازي نيروگاه هسته اي بوشهر توسط روسهاست ؛ در سال 2000 ميلادي اين نيروگاه بايد تحويل ايران داده مي شد ولي پس از گذشت 9 سال ما شاهد نيستيم كه حتي يك لامپ هم از برق توليدي اين نيروگاه روشن شود . چشم پوشي از نفت درياي خزر و دادن امتيازات به كشور روسيه يادآور قراردادهاي گلستان و تركمنچاي است (اگر طرحهاي آقاي احمدي نژاد در دوران رياست جمهوري ، هر كدام به نوعي موفقيت آميز نبودند ، لااقل بحث هاي مربوط به انرژي هسته اي ، ابزاري مفيد براي فرافكني مشكلات دامنگير مردم مي شود) .
***
روسها در طول اين سالها با بيشترين بهره گيري از شرايط بين المللي و دريافت مبالغ هنگفت ، از تكميل و راه اندازي نيروگاه بوشهر ، به هر نحوي سرباز زده اند ... (در ايران به اين كار امروز و فردا كردن مي گويند – ترجمه ي خارجي آن را نمي دانم!!!)
با توجه به تحريم هايي كه در طول سالهاي اخير در شوراي امنيت عليه ايران صادر شد و متاسفانه فشارهاي مضاعفي را بر زندگي مردم تحميل كرد و حتي در چندين نوبت خطر حمله ي نظامي و نابودي زيرساختهاي كشور بدليل استمرار غني سازي وجود داشت ، مي توان نتيجه گيري كرد كه زير بار رفتن تحريم ها و فشارها براي استفاده از انر‍ژي هسته اي چندان منطقي به نظر نمي رسد ؛ و اين دست يابي به كاربردهاي نظامي از انرژي هسته اي را توجيه مي كند .
بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه به موازات غني سازي اورانيوم در سطح بالا ، توسعه ي فناوري هاي موشكي تنها مي تواند استفاده ي نظامي از انرژي هسته اي را بدنبال داشته باشد و در اين راستا باشد .
***
شايد اين تفكر كه ، سلاح هسته اي در منطقه ي خطرناك خاورميانه مي تواند بالا بردن قدرت چانه زني در سطح ديپلماتيك با غرب و آمريكا ، را بدنبال داشته باشد ، ولي تبعات منفي آن مي تواند باري بر دوش مردم ايران باشد و نيز رقابت هاي نظامي و تسليحاتي و دسته بندي كشورها را در خاورميانه به دنبال داشته باشد .
***
واقعاً متاسفم كه در ميان كشورهاي جهان كه اقدام كره ي شمالي را تقبيح كردند ، ايران از اقدام كره ي شمالي در پرتاب موشك دوربرد (كه كوچكترين جنبه ي علمي نداشت و كاملاً نظامي بود) حمايت مي كند ؛ (بهتر بود كره ي شمالي توسعه ي علمي خود را در زمينه هاي كشاورزي و دامداري توسعه مي داد كه مردمش گرسنه نبودند) ؛ متاسفانه كشور ما امروز همطراز با كشوري است كه رابطه ي خود را با كشورهاي جهان قطع كرده و مردم گرسنه ي خود را به زنجير كشيده و از توسعه محروم كرده است .
***
دولتمردان ايران مي گويند كه آمريكا و غرب ، سياست يك بام و دو هوا را پيش گرفته اند ، سئوالي كه از انتظار دارم شما و بازديدكنندگان اين وبلاگ به آن جواب دهند اين است كه ، "چرا در اين مورد خاص و در مورد ونزوئلا اين مطلب كه 'بايد كمونيست را در زباله داني تاريخ جستجو كرد' صدق نمي كند ؛ ايران چرا از كره ي شمالي كمونيست حمايت مي كند؟" . روزي كشوري با ديدگاههاي ايدئولوژيك چون كره ي شمالي چنگ و دندان نشان مي دهد و روزي آقاي چاوز مي گويد با همكاري ايران ، سوسياليسم را احيا مي كنيم !!!
---
با سپاس – نيلو از تهران