۱۳۸۹ فروردین ۱۱, چهارشنبه

تحریم ایران، حالا یا دیرتر؟

ناظران همچنان بر سر بهترین راه در برخورد با خواست اتمی تهران در بحث و مناظره اند. برخی می اندیشند تحریم رژیم موثر خواهد بود. برخی دیگر بر این فرض اند که ایران مسلح به سلاح اتمی گزیر ناپذیر است و بحث شان بر سر این مسئله است که در صورت عدم اقدام نظامی، محار ایران بهترین گزینه پیش رو است.

یک کارشناس بریتانیایی می گوید "با سایه شکی که بر موثر بودن تحریم ها یا اقدام نظامی پیشگیرنده افتاده است، بحث ها در این مورد بالا گرفته است که آیا ایرانی که آمادگی اتمی شدن دارد، محار کردنی است." از آنجائیکه "ایران برنامه اتمی اش را با حاکمیت خود مترادف می بیند،" کارشناس بریتانیایی دیگری پیشنهاد می کند که "بهترین سناریوی ممکن یک جنگ سرد طولانی بین ایران و غرب است... با وجودیکه برنامه های موشکی و اتمی ایران را نمی توان متوقف کرد اما تحریم های بین المللی، کنترل صادرات و اختلالات در صنایع ایران می تواند آنها را محار کند." یک روزنامه طرفدار اعراب پیش بینی می کند که "هرگونه اقدام نظامی علیه ایران، اگر موفق باشد، نمی تواند برنامه اتمی ایران را از میان بردارد بلکه آنرا چند سالی به تاخیر خواهد انداخت. اگر ایران با سرعت کنونی به غنی سازی اورانیم ادامه دهد، پیش از سال 2012 یک بمب اتم خواهد ساخت." این روزنامه می گوید "کاخ سفید خود را برای بروز چنین واقعیتی آماده کرده و برای ایران شرایطی را تدارک دیده تا به آنها ثابت کند با دستیابی به بمب اتم چیزی جز انزوای بیشتر عاید ایران نخواهد شد."

یک روزنامه روسی در سرتیتر خود نوشته "ایران هنوز شانسی برای اصلاح وضعیت خود دارد." این روزنامه می نویسد "در اوائل ماه جاری، مسکو و پکن به وضوح اعلام کردند که در صورتیکه تهران با جامعه بین المللی همکاری کند و پیشنهاد آژانس بین المللی انرژی اتمی را در مورد غنی سازی اورانیم بپذیرد، آنها هم در مقابل در رویکرد خود نسبت به تحریم های سخت تر تجدید نظر خواهند کرد." یک خبرگزاری اروپایی با اشاره به اینکه "چین برای اولین بار تعهد کرده است تا در مذاکرات جدی تحریم ایران شرکت کند" می نویسد این مطلب "این قویترین پیامی است که نشاندهنده آمادگی پکن برای حضور جدی در مذاکرات دور چهارم تحریم هاست." اما یک روزنامه هندی می نویسد "تهران باید به شکل مضاعفی برای متقاعد کردن کشورها خصوصا آنهایی که در مجاورت ایرانند تلاش کند تا آنها را متقاعد کند برنامه اتمی اش صلح آمیز است." این روزنامه بر این باور است که با نزدیک شدن برزیل و ترکیه به ایران تهران "هنوز شانسی برای زنده ماندن در مقابل تیغ تحریم های کشورهای غربی خواهد داشت."

آمریکا از اتحاد و یکپارچگی گروه پنج علاوه یک و قدم های جدی این گروه ابراز خرسندی می کند و بر این باور است که هیچ یک از این کشورها بر اساس منافع خود نمی خواهند شاهد خاورمیانه ای باشند که رقابت تسلیحات اتمی در آن آغاز شده باشد که نه تنها بر هم زننده ثبات در منطقه خواهد بود بلکه تهدیدی خواهد بود برای برهم زدن ثبات جهان.

چی فکر می کنین؟

۱۳۸۸ اسفند ۲۸, جمعه

نوروزتون خیلی پیروز!


دوستان و "همراهان ارجمند" هیچ چیز به اندازه دوستان باوفا و همدل در زندگی برای من با ارزش نیست. برای همتون بهاری شاد و سالی پر از نیکویی و برکت و سلامت آرزو می کنم. شاد و پیروز و سربلند باشیداین کارت هم کار دوست هنرمندم ساعد مشکی است که سالها پیش آثار نقاشی دوست هنرمند دیگرمون رو به مجموعه ای به نام خپل تبدیل کرد. فصل زایش و نو شدن طبیعت است بیایید ما هم نو شویم

۱۳۸۸ اسفند ۱۲, چهارشنبه

به بهانه پایان المپیک زمستانی و آستانه روز زن


این هم از مراسم اختتامیه المپیک زمستانی... چند روز پیش المپیک تموم شد و چند روز دیگه (8 مارس) روز جهانی زن است. به همین دو بهانه این عکس رو به شما تقدیم می کنم. می گن پشت هر مرد بزرگی زن بزرگی است. با احترام تقدیم به همه زنانی که با مرد یا بی مرد بار زندگی رو به دوش دارن و بشریت بدون اونها مثل پرنده ایست که یک بال بیشتر نداره و نمی تونه پرواز کنه

"تهران همکاری نمی کند"

رسانه ها پس از سخنان رئیس آژانس بین المللی انرژی اتمی و اظهارات مدودیف رئیس جمهوری روسیه از شدت گرفتن حرکت به سوی تحریم ها خبر می دهند.

وبسایت روزنامه ایتالیایی لا ریپوبلیکا خبر داد "آژانس بین المللی انرژی اتمی: تهران همکاری نمی کند." سایت بی بی سی گزارش داد مدیر کل جدید آژانس، آمانو، "موضع جدی تری نسبت به مدیر قبلی اتخاذ کرده" که "می تواند به درخواستهای تحریم علیه ایران قوت بخشد" که تا کنون با مقاومت دو عضو شورای امنیت سازمان ملل، چین و روسیه، مواجه بوده است. روزنامه گاردین نوشت "این سخنان در زمانی ایراد شده است که آمریکا و بریتانیا سرگرم جلب حمایت برای تحریم های جدید سازمان ملل علیه ایران به دلیل عدم تعلیق غنی سازی اورانیم از طرف آنکشور هستند." کوریر دلا سرا نوشت "مدودیف...در مورد تحریم های هوشمند علیه ایران گفت، بله" و سایت خبری او آر اف اتریش نوشت "بالاخره مسکو تصمیمی در جهت اقدام سخت تر علیه ایران اتخاذ کرد." تحلیلگری در لا فیگارو فرانسه نوشت "آمریکا همچنان می خواهد بر فشار سیاسی و تحریم های اقتصادی تمرکز کند اما این راه، راهی باریک است... بر خلاف فرانسه و اسرائیل، آمریکا نمی خواهد تحریم هایی اعمال کند که ایران را فلج کند و مردم هزینه آنرا بدهند...کاری که گفتنش آسانتر از انجام دادن آن است."

چی فکر می کنین؟

آیا برقراری ارتباط ایران و آمریکا در این مقطع می تواند پیش از برهم خوردن ثبات نسبی منطقه خصوصا در عراق و افغانستان و بروز درگیری نظامی یا رقابت تسلیحات اتمی در خاورمیانه، راه حل عمده ای برای حل بحران اتمی ایران از طریق دیپلماسی باشد؟

آیا زمان آن فرا رسیده که "تحریم های فلج کننده" اعمال شود؟

چرا تهران از مذاکره و بازگشت به جامعه جهانی سر باز می زند؟

اگر حتی ایران برای کنترل فشار تنش های داخلی و مطالبات "جنبش سبز" بتواند با قبول شرایط سازمان ملل از فشار بین المللی علیه خود بکاهد، چه انگیزه ای آنها را به این سمت سوق می دهد که از داخل و خارج خود را در فشار بگذارند؟