۱۳۸۷ فروردین ۱۴, چهارشنبه

نگاهی گذرا به ناتو

بخارست از امروز به مدت دو روز میزبان اجلاس سران ناتو است. رهبران سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در این نشست وضعیت افغانستان، کوزوو و دیگر مناطقی که ناتو در آنها فعال است را با توجه به تصمیمات اجلاس ریگا مورد بررسی قرار خواهند داد.

گسترش ناتو
ناتو به اعتباری پایه های پیروزی در جنگ سرد و فروپاشی بلوک شرق را فراهم کرد. از آن زمان نقش ناتو در رویارویی با تهدیدها و چالشهای جهانی در حال تغییر و تبدیل است. دولت آمریکا در سه دوره پیاپی - بوش پدر، کلینتون و بوش پسر- سعی در گسترش و آماده سازی ناتو برای قرن بیست و یکم کرده است.
ماموریت افغانستان
چهل و سه هزار نیروی ناتو مرکب از نیروهای بیست و پنج کشور عضو ناتو و چهاده کشور دیگر سعی در یاری رساندن به مردم افغانستان دارند تا از چند دهه سرکوب و بحران خارج شوند. بازسازی افغانستان با همکاری بیست و شش گروه ولایتی در مسیر جاده سازی، ایجاد مراکز تجاری، بیمارستان و مدرسه حرکت می کند.
دفاع موشکی
بیش از شصت سال است که ایالات متحده آمریکا با همکاری همپیمانانش در تلاش توسعه فناوریهای مناسب برای مقابله با تهدیدهای موشکهای بالستیک هستند. در حال حاضر استقرار سپر دفاع موشکی در لهستان و جمهوری چک در دستور کار قرار دارد. روسیه با تجربه و تخصص فراوان در این زمینه همچنان نگران این پیشنهاد است اما نگرانی جامعه بین المللی درباره خطر گسترش سلاح های کشتار جمعی را پذیرفته است.
همکاران ناتو
در حال حاضر بیش از بیست کشور اروپائی، هفت کشور در آفریقای شمالی و خاورمیانه و چهار کشور در منطقه خلیج فارس با ناتو همکاری می کنند. استرالیا، ژاپن، زلاندنو، و سنگاپور در ماموریت افغانستان به ناتو یاری می رسانند.

در اجلاس اخیر راهکارهای جدیدی نیز برای مقابله با چالشهای قرن بیست و یکم پیشنهاد شده که در فرصتی دیگر به آن می پردازیم.

گسترش فعالیتهای ناتو خصوصا در خاورمیانه و کشورهای آسیایی همجوار ایران چه تحولی را در بررسی مسائل امنیتی منطقه ایجاد خواهد کرد؟ آیا جمهوری اسلامی حضور ناتو را تهدیدی برای خود می بیند؟ یا با درکی از واقعیت موجود منطقه می تواند در برخی از ماموریت ها از جمله در افغانستان با ناتو همکاری کند؟

چی فکر می کنین؟

هیچ نظری موجود نیست: