مروری بر سیاست خارجی آمریکا در هفته

تفسیر خبر جمعه شب

در برنامه امشب به سفرهای وزیر امور خارجه آمریکا به مصر، اسرائیل، سرزمینهای فلسطینی و بلژیک نگاهی دقیقتر خواهیم داشت. برخی از عناوین اخبار در این سفر:
اول صلح بعد کمک به غزه.
کلینتون بر لزوم راه حل دو کشوری تاکید کرد.
آمریکا دیپلماسی با سوریه را از سر می گیرد.
مسئله تخریب خانه های فلسطینیان در شرق اورشلیم.
تلاشهای دوباره ناتو در ارتباط با مسکو همسایه مسئله دار.

متهم کردن ایران به ایجاد تفرقه در جهان عرب توسط کلینتون و در عین حال استقبال از مشارکت ایران در ارتباط با افغانستان.

امشب همچنین به اظهارات وزیر دفاع آمریکا در مورد ایران و برنامه اتمی آن کشور نگاهی خواهیم داشت همراه با مروری بر آخرین اظهارات محمد البرادعی که احتمال برنامه تسلیحات اتمی مخفی ایران را رد نکرده است. همچنین به ملاقات پرزیدنت اوباما با گوردن براون نخست وزیر بریتانیا می پردازیم.

در تفسیرخبر امشب به اتفاق آقای آرام حسامی استاد علوم سیاسی دانشگاه مونت گامری و همکارم آقای سیامک دهقانپور به این رویدادها نگاهی دقیقتر خواهیم داشت.

دوم مارس 2009 دوازدهم اسفند هیلری کلینتون به مصر وارد شد تعهد پنج میلیارد و دویست میلیون دلاری برای بازسازی غزه و تعمین بودجه تشکیلات خودگردان فلسطینی بر توان محمود عباس افزود و فشارهای جدیدی بر حماس برای اتخاذ سیاستی میانه رو وارد آورد. کلینتون گفت زمان آن فرا رسیده که فلسطینیان حلقه مقاومت و پس زنی را بشکند. روزنامه اُسترالین نوشت انتظار می رفت که خانم کلینتون کمک 900 میلیون دلاری آمریکا به غزه را اعلام کند اما منع کردن استفاده حماس از این بودجه و دادن این اختیار به فتح از طریق گروههای بین المللی این مطلب را پیچیده کرده. باید دید حماس به فتح اجازه خواهد داد در امور غزه دخالت کند. در سه سال گذشته حماس این اجازه را به فتح نداده است. در حالی که برخی تحلیلگران مجمع بازسازی غزه را قدمی رو به جلو خواندند برخی دیگر معتقدند این کمک ها بدون برنامه حقیقی برای صلح بی نتیجه است.

وزیر امور خارجه آمریکا سه شنبه سوم مارس سیزدهم اسفندماه به اسرائیل سفر کرد. ناظران از آغاز امیدوارکننده او استقبال کردند و در مورد پیشرفت روند صلح به گمانه زنی پرداختند اما برخی دیگر انتقاد کردند که شعارها عوض نشده است. تایمز اردن نوشت کلینتون شروع خوبی داشت اما بهتر است شعارهای قدیمی آمریکا را تکرار نکند. رادیو فرانس اینتر گفت او باید مراقب باشد که در تشکیل دولت جدید اسرائیل دخالت نکند. بی بی سی پیش بینی کرد کلینتون لحنی تند تر نسبت به شهرک سازی های اسرائیلی اتخاذ خواهد کرد. تلگراف لندن نوشت ارتباط سازنده با دمشق رویکردی مهم در منطقه بود. جروزلم پست اسرائیل از کلینتون خواست منافع حیاتی اسرائیل را فدا نکند . هاآرتز ابراز شگفتی کرد که با توجه به وضعیت کنونی که برای اسرائیل و فلسطینیان مناسب نیست، او چیز تازه ای ارائه کند. هیلری کلینتون بر راه حل دو کشوری تاکید کرد و گفت آمریکا به صلحی پایدار متعهد است و از جبهه های مختلف این موضوع را دنبال خواهد کرد.

چهارم مارس چهاردهم اسفند هیلری کلینتون به سرزمینهای فلسطینی سفر کرد برتلاشها در ارتباط با صلح معوق خاورمیانه تاکیدی اکید داشت. در عین حال از اسرائیل برای تخریب خانه های فلسطینیان انتقاد کرد. او در اولین سفر خود به کرانه باختری به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا به شکلی آشکار از محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی حمایت کرد. هیلری کلینتون گفت او به شدت به مسائل منطقه خواهد پرداخت و اعلام کرد فرستاده ویژه او جورج میچل به زودی به منطقه بازخواهد گشت.

پنجم مارس پانزدهم اسفند هیلری کلینتون به بلژیک رفت تا در اجلاس وزرای خارجه ناتو شرکت کند. در حالی که تحلیلگران اروپائی از احیای شورای ناتو-روسیه به عنوان گام نخست برای جلب همکاری روسیه در مسائل متعدد استقبال کردند بسیاری از آنها به غرب هشدار دادند که مراقب فاصله گرفتن روسیه از دموکراسی باشند. تایمز لندن نوشت تصمیم ناتو برای بازگشت به مذاکرات سطح بالا با روسیه تصمیمی درست و عملگرا بود. نَختفالیشه نخریشتن در آلمان این اقدام را پیروزی درایت خواند چرا که مسائل افغانستان، خاورمیانه و ایران به اعتبار این رسانه تنها با رضایت روسیه حل خواهد شد. لافیگارو در فرانسه از ادامه استفاده روسیه از انرزی به عنوان اسلحه اراز نگرانی کرد و ابراز کرد فاصله زیادی بین حکومت روسیه و مدل غربی دموکراسی وجود دارد. کلینتون گفت با وجودیکه همپیمانان ناتو در تمام امور مربوط به روسیه توافق ندارند و لزومی هم ندارد که توافق داشته باشند اما موافقند که ما باید راههایی بیابیم که به شکل سازنده ای با روسیه در مواردی که منافع مشترک داریم همکاری کنیم. در این سفر خانم کلینتون به نقش ایران در ارتباط با افغانستان هم اشاره کرد و گفت ایران در روزهای آغازین عملیات نظامی علیه طالبان و القاعده در افغانستان به روزانه با سفیر آمریکا در ارتباط بوده و در موارد مناسب آمریکا و دیگران می توانند در نظر بگیرند که با ایران در مورد افغانستان همکاری کنند.

چی فکر می کنین؟