۱۳۸۶ بهمن ۲۶, جمعه

تفسیر خبر جمعه شب

مروری بر سیاست خارجی آمریکا در هفته
در برنامه امشب مروری داریم بر اهم رویدادهای مرتبط با سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در هفته و نگاهی دقیقتر خواهیم داشت به آخرین بودجه پیشنهادی پرزیدنت بوش برای سال 2009 و سخنان مقامات وزارت خارجه و دفاع آمریکا در کنگره . کاندولیزا رایس ضمن دفاع از بودجه پیشنهادی و اشاره به حساسیت عراق و افغانستان بر سیاست مشترک درازمدت آمریکا در دفاع از آزادی، حقوق بشر و حقوق سرکوب شدگان تاکیید گذاشت. در برنامه امشب نگاهی داریم به زندگی سیاسی تام لنتوس پناهنده ای که تا ریاست کمیته روابط خارجی کنگره آمریکا پیش رفت ، بازمانده هالوکاست و صدای وجدان در صحنه دیپلماسی او روز دوشنبه گذشته درگذشت. در برنامه امشب همچنین مروری داریم بر آخرین تحولات انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری آمریکا. جان مک کین در یک قدمی تایید جمهوریخواهان و رقابت تنگاتنگ برک اوباما با هیلری کلینتون در احراز نامزدی حزب دموکرات. در برنامه امشب کارشناسان تفسیر خبر همکارم آقای سیامک دهقانپور، آقای بابک یکتافر سردبیر نشریه اینترنتی واشنگتن پریزم و آقای شایان سمیعی استاد علوم سیاسی به این رویدادها نگاهی دقیقتر خواهند داشت.

اگر با فیلترینگ دست و پنجه نرم میکنید بدونید که هیچ فیلتری رابطه ما و شما رو قطع نخواهد کرد به ankbut@voanews.com ایمیل بزنید تا روزانه پراکسی لازم رو دریافت کنید.

۱۱ نظر:

ناشناس گفت...

یک سوالی دارم و امیدوارم که در برنامه ی امشب مطرح شود. این آقای یکتا فر کمی مرموز است. نه به خاطر اینکه از یعضی سیاستهای آمریکا انتقاد می کند بلکه تقریبا همیشه از حکومت اسلامی و سیاستهایش حمایت می کند. جریان چیست؟ این با با چرا نمی رود به ایران و در آنجا مثلا مجله ی تهران پریزم راه نمیاندازد؟ اینت شخص حتی یک فیلم مستند به انگلیسی ساخته که در آن ادعا می کند آمریکا برنامه ی اتمی ایران را بهانه قرار داده تا جنگ راه بیندازد و نفت منطقه را صاحب شود. واقعا برای من جالب است بدانم توجیه این شخص چیست؟

ناشناس گفت...

مطمئنا" برنامه ی خوبی بود وفا جان. به خصوص با حضور آقای شایان سمیعی که ادب و دانش شان بسیار ستودنی ست. مراتب احترامم را به ایشان برسانید.

ناشناس گفت...

وفا جان درود بر تو:من صاحب وبلاگ تفسیر خبر بلاگفا هستم. هدفم از انجام اینکار این بود که این وبلاگ دست عیادی ج.م نیفته و دلیل اینکه کپی میکنم چون دانشجو هستم و وقت تایپ و رسیدگی ندارم ولی در حالی که وبلاگت فیلتر شده من یک فیلتر شکن((نرم افزار)) تو وبلاگم معرفی کردم که کار کردن باش آسونه و همه برای همیشه راحتن .اونو اینجا هم میذارم .. http://zysj.2.forumer.com/index.php?act=Attach&type=post&id=3729

وفا گفت...

ناشناس بلاگفایی عزیز، از محبتت ممنونم. می تونی یه توضیح کوچولو تو وبلاگت بزاری و یه لینک هم به اینجا بدی که دوستایی که به اونجا سری میزنن در جریان باشن. بازم ممنون

ناشناس گفت...

با سلام ،

می خواستم بگم که ایده دیشب چندان جالب نبود. به نظر من یه جور توهین به کارشناسانی است که در برنامه حضور پیدا می کنن. بهتر نیست هر بار جای این مسابقه برای مهمانان برنامه ، 10 دقیقه در مورد یه واقعه تاریخی صحبت بشه تا بینندگااطلاعات بیشتر و بهتری دریافت کنند.

در هر صورت مرسی برای برنامه فوق العاده تون......

ناشناس گفت...

آقا این مسابقه ای که آخر مسابقه گذاشتید خیلی لوس بود!

ناشناس گفت...

وفا جان سلام
من با اقای حسین از المان موافقم. خواهشمندم از این به بعد اقای یکتافر را دعوت نکنید. ایشان نظرات گمراه کننده ای میدهندو شاید هم با حکومت ایران رابطه مخفیانه ای دارند. سپاس از شما.

ناشناس گفت...

من با نظر دو نفر از دوستان که از آقای یکتافر انتقاد کردن موافق نیستم . بنظرم آقای یکتافر نسبت به سیاستهای آمریکا بیشتر نیمه خالی لیوان رو مینینند که این به خودی خود برای یک برنامه تحلیلی بد نیست و ایشون مکمل خوبی هستن برای آقای سمیعی که در مورد سیاستهای آمریکا بیشتر نیمه پر لیوان رو میبینن.

babak گفت...

با احترام به دوست عزیز آقای مستقیم برای اولین بار نگاهی به این وبلاگ انداختم و واقعاً از زحمات ایشان برای یافتن راه های گوناگون در برقراری ارتباط بین فارسی زبانان سرتاسر دنیا باید قدردانی نمود.

در ضمن با احترام به دوستانی که زحمت کشیده و در این گفتگو مشارکت نموده اند، چون در بعضی از این مکاتبات از شخص من نام برده شده، وظیفه خود می دانم که با این دوستان هم گفتگویی داشته باشم.

در رابطه با نظر دوست گرامی، حسین از آلمان باید عرض کنم که من در هیچ زمان فیلم مستندی چه به فارسی و چه به انگلیسی تهیه نکرده ام و حسین خان من را با شخصی دیگر اشتباه گرفته اند. زیاد هم معتقد نیستم که آمریکا بدنبال جنگ است. برخلاف بعضی دیگر از صاحب نظران من فکر نمی کنم و در طول سال هایی که ناظر روند تصمیم گیری کاخ سفید بوده ام مدرکی ندارم که نشان دهد واشنگتن به راحتی و بدون دغدغه و بحث درباره تمامی جوانب و عواقب آن تصمیم به جنگ می گیرد.

اما معتقدم که برنامه هسته ای ایران بهانه ای بیش نیست و حتی در برنامه های تفسیر خبر به این نقطه نظرم بارها اشاره کرده ام." بنظر من" اگر از دید آمریکا و یا بعضی از مقامات وابسته به کاخ سفید واقعاً برنامه هسته ای ایران مشکل اصلی بود و نه رژیم جمهوری اسلامی حل این مشکل بسیار راحت تر از مشکل برنامه کره جنوبی بود و سال های قبل می توانست به نتیجه مطلوب برسد. شاید اگر چین بالای سر پیونگ یانگ نبود با کره شمالی نیز به نوعی دیگر رفتار می شد و یا شاید ایران به یک پدر خوانده احتیاج دارد.

البته دلایل بیشتر برای این نظر موجود است اما در حجم و حوصله این سکو نیست وگرنه مانیفستی می توان نوشت. "بنظر من" اگر آمریکا و اروپا تاکیدشان بر گسترش سلاح های هسته ای و شروع کورس در این فناوری مابین کشورهای منطقه بود و نه اینکه مقامات "محور شرارت" بدنبال نابودی غرب هستند و در این راستا از جمهوری اسلامی ایران بعنوان یک دولت مسئول کمک می طلبیدند شاید که این داستان مسیر دیگری را پی می نمود.

حسین عزیز در ضمن اشاره به مرموز بودن من کرده اند که مطمئن نیستم از چه جهتی مرموزم. بیشترین انتقاد من از آمریکا است بدلیل اینکه بعنوان یکی از پیشرفته ترین کشورها، یکی از مداراترین جوامع و یک ابر قدرت بیشترین انتظارم از این کشور است. اما درمورد ایران، انتقادات من همیشه نه از وجود نظام بلکه از سیاست های یک دولت که نسبت به شهروندانش مسئولیت دارد بوده است. "بنظر من" کسانی که نزدیک به سی سال است از نظام و هستی آن انتقاد می کنند لطف چندانی به هم میهنان عزیزمان نکرده اند چرا که در اولین قدم، از دولت در مورد عملکردش نسبت به شهروندان خود سلب مسئولیت می کنند. و این بزرگترین چالش در بحث ایران است.

"بنظر من" بعضی از دوستان هنوز موضوع ایران را از یک دریچه بسیار باریک و محدود مورد بحث قرار می دهند و آن دریچه "جمهوری اسلامی" است. انگار اگر یک ایدئولوژی کمونیستی که به دین هم اعتقاد ندارد (و یا هر نوع سیستم دیگر) بر ایران حکومت می کرد اوضاع بهتر می بود. جمهوری اسلامی که فقط پس از یک انقلاب مردمی تشکیل شد از ناتوانی مشارکان آن انقلاب در ضرب هویتی واحد حداکثر استفاده را برد و با استفاده از هویت مذهبی بعنوان نقطه اشتراک اکثریت آن را با هویت ملی گره زد. از آن زمان تا بحال نیز روندی را اتخاذ کرده که در اکثر انقلاب های تاریخی مشاهده شده است. اما این به این معنا نیست که ایران کشوری است سالم و تنومند.

متاسفانه مشکل بزرگتر از این مسائل درجه دومی است. چالش ایرانیان عزیز مسائلی اساسی تر و پایه ای تر است و من بخاطر پر حرفی ام تا اینجا، فقط به یک نکته اشاره می کنم. در بین ایرانیان عزیز چه در داخل کشور و چه در خارج حرف در مورد "دموکراسی" زیاد است. اما اساسی ترین پایه فرهنگ دموکراسی نه توانایی به رای دادن، که به مدارا بودن است. جامعه ایرانی هنوز یاد نگرفته است که در اختلاف عقیده موافق باشد و اولین عکس العمل هنگام شنیدن نظر مخالف برچسب زدن و مزدور و جاسوس خواندن و خلاصه ترور شخصیت است (به همیت دلیل "به نظر من" در گیومه قرار گرفته است). اختلاف عقیده یکی از واجبات یک جامعه پیشرو و سالم و آزاد است. شما اگر به پایان برنامه "تفسیر خبر" توجه کنید می بینید که با وجود اختلاف عقیده، میهمانان با همدیگر دست می دهند و امیدوارم این عمل همچنان ادامه یابد.

با نظر یکی دیگر از ناشناسان درباره مسابقه موافقم!
حمید عزیز، امیدوارم که بعنوان "شخصی که لیوان را نیمه خالی می بیند" شناخته نشوم! من در سن پانزده سالگی تک و تنها و فقط برای ادامه تحصیل به آمریکا آمدم و پس از گذشت بیش از سی سال هنوز تمامی خانواده ام در ایران زندگی می کنند. اگر اصولاً از نظر روحی و فکری "نیمه خالی" بودم، به هیچوجه تا به اینجا دوام نمی آوردم.

اگر انتشار "تهران پریزم" در ایران کمکی به ایرانیان عزیز می کند هیچ مشکلی با آن ندارم.

در اختتام به دیگر ناشناس: امیدوارم درخواست شما از دعوت نکردن از من بخاطر فارسی بد ( در پانزده سال اول زندگی در این کشور دور و بر ایرانیان نبودم و با درخواست دنیای ورزش از ایران فارسی را بیاد نگه داشتم!) و یا ریخت و شمایلم باشد و نه عقایدی که شما با آن مخالفید.

وفای عزیز پر حرفی را ببخش و متشکر از سکویی که بتوانیم با عزیزان حرف بزنیم.

بابک یکتافر

وفا گفت...

دوست عزیز آقای یکتافر از تو و کامنتت و اینکه محبت کردی و به این وبلاگ هم سری زدی بسیار ممنونم.

امیدوارم دوستان عزیز هم در این تبادل نظرها با رعایت احترام شرکت کنند و این مکان در خدمت تبادل فکر و اندیشه قرار بگیره و نه فقط مسائل شخصی.

باز هم از حضورت در این وبلاگ سپاسگزارم و از دوستان دیگه دعوت می کنم که حالا که از پراکسی استفاده می کنین سری هم به http://www.washingtonprism.org بزنید و با تلاشهای بابک یکتافر بیشتر آشنا بشید.

ناشناس گفت...

اونجا چقدر بهتون ميدم - حاضرم دو برابر بدم تا اين همه اراجيف نبافين